Mijn eerste wasmachine!!!

Tis eigenlijk een beetje triest. Bijna dertig en dan pas je eerste wasmachine. Ik ben zo blij als een kind!!!

Tot mijn 28e heeft mijn moeder het voor me gedaan. Ik woonde boven het kantoor van mijn vader, hij nam de vuile was mee en leverde het schoon weer in. Wat een luxe. (Voor mij dan, niet voor mijn moeder...) In mijn vorige huisje deelde ik er een met mijn drie huisgenoten en in mijn nieuwe huis moest ik het weer zonder doen. Beetje lastig, want met al dat trainen gaan er normaal wel wat wasjes doorheen elke week. Gelukkig heeft Wietse een wasmachine en een droger, maar elke keer mijn was doen in Hilvarenbeek is nou ook niet echt handig.

Maar vanaf vandaag is het dus niet meer nodig om met mijn vuile was in de trein te gaan zitten, ik kan het lekker thuis doen. Ok ok, eigenlijk is het niet alleen mijn wasmachine, maar ook die van Natacha. Maar ik heb 'm wel helemaal zelf uitgezocht (was heel makkelijk: de goedkoopste graag!) en aangewezen waar hij moest staan (in de badkamer van Natacha!). Ja hoor, bijna dertig en bijna volwassen ;-)

Hoezo blond??

Gisterochtend moest ik trainen op de baan. Toen ik naar buiten keek werd ik niet heel vrolijk: van die vieze natte sneeuw. En aan de lucht te zien zou dat nog wel even aanhouden. Dus ik Wigert gebeld om te vragen of ik mee kon rijden met de auto. Dat kon niet, want hij ging hardlopend naar de baan!!?? Hierover zal ik een andere keer nog wel iets schrijven...

Maar, hij zei dat Arno (Mul, a.k.a. mijn webmaster) wel met de auto ging, die moest ik dan maar ff bellen. Zo gezegd zo gedaan. Dus ik op de fiets naar Arno (is maar 5 minuutjes, nog net te overleven), en vanaf daar lekker met de auto naar de training getuft.

Er lag een behoorlijke laag sneeuw op de baan, maar we konden toch een goeie training doen. Wel moest ik steeds een plak ijs onder mijn spikes vandaan krabben voor elk loopje. Na twee series van 4x150 meter zat het er weer op en konden we lekker bijtijds naar huis.

Helaas was Wigert niet zo stoer om ook weer richting huis te gaan hardlopen en had hij ook nog een interview vlak na de training... Arno en ik moesten dus wachten tot hij klaar was. Wigert gedropt en bij Arno aangekomen wilde ik mijn fietssleutel uit mijn zak halen. Helaas, geen fietssleutel. Ook niet in mijn rugzak. Ook niet in mijn fiets. Ook niet in de voering van mijn jas. Argh!!!! En ik moest om 1 uur bij de fysio zijn, en nog een nieuw paspoort halen, en een wasmachine kopen en naar Hilvarenbeek en en en..

Sleuteltje moest dan wel op de baan liggen. Arno was zo lief dan maar weer terug te rijden. Ik had met mijn jas aan ingelopen, dus dan maar weer een rondje om te kijken of ik 'm onderweg was verloren. Niks. Ook niet bij de bankjes waar we altijd uithijgen en onze spullen neergooien. Ook niet op de parkeerplaats. Ik begon chagerijnig te worden.

Maar weer terug gereden naar Arno, vanaf daar joggend naar de fysio, joggend weer naar huis waar ik godzijdank nog reserve sleutels had. Lopen naar Arno en daar mijn fiets meegenomen.

's Middags stond Arno op mijn voicemail. Hij had mijn sleutels gevonden, bij hem binnen, op tafel.

27 december in het Parool

Deze foto is gisteren vlak na de training gemaakt door Bastiaan Heus Maandag 27 december vind je 'm als het goed is terug bij een interview in het Parool.

Argh!!!!!! Duiven!!!!

Midden in de stad wonen is heerlijk. Alles is dichtbij en ik heb opeens veel meer bezoek! (van mensen die het shoppen zat zijn en bij mij thee komen drinken!) Nee lieve mensen, ik ben geen Fransje Bauer, de ketel gaat niet voor iedereen op het vuur!

Dan nu ff het grootste nadeel, nog steeds, die duiven. De poep lag ondertussen al weer centimeters dik in mijn steeg, dus was het gister tijd voor het "duiven offensief".

Eerst heb ik een tiental emmers heet water met allesreiniger door de steeg heen gegooid en daarna met de bezem erover! Wat een putlucht! Toch een uurtje aan het schrobben geweest, maar dan heb je ook wat. Ik werd tijdens het boenen gadegeslagen door mijn "gevederde vrienden", die zich bovenop een hoge richel hadden verschanst.

Na het poetsen de ladder erbij en een nest van plastic patatvorkjes verwijderd uit een nis. Wel creatief die beesten, moet ik ze nageven. Vervolgens de ijzeren pinnen weer vastgehamerd en omgebogen, geen verse eieren meer in mijn steeg.

Mijn laatste troef was de kerstverlichting voor buiten, slapen met het licht aan vindt toch niemand lekker??? Maar helaas, bij het verwijderen van de oude, kapotte kerstverlichting begaf de stroomtoevoer 't ook. Zelfgemaakt stopcontact?? Ik zag wat losse draden en kroonsteentjes en besloot er verder maar vanaf te blijven.

Jammer jammer jammer! Vanmorgen lagen er alweer wat verse cadeautjes op me te wachten...

Tips zijn welkom!

Trainingskamp januari.

Vorige week was erg druk. Naast trainen, massage, sauna, sportpsycholoog, werken, dichten en surprise maken moest ik ook het trainingskamp voor januari regelen.

De bond kiest dit jaar voor een indoortrainingskamp, dus van 8 t/m 16 januari zit ik in Luxemburg. Omdat de nadruk voor mij niet ligt bij het indoorseizoen, gaan Joan, Wigert en ik ook nog naar Zuid-Afrika. We vertrekken de 17e en zijn 1 februari weer terug.

Als mensen me vragen wat ik later wil gaan doen, kan ik nu in ieder geval wel zeggen wat ik niet wil: op een reisbureau werken. Ik heb uren achter de computer gezeten op zoek naar de goedkoopste tickets en een plek om te logeren. Is uiteindelijk gelukt maar ik kon ff geen internet meer zien.

De tickets zijn zelfs al binnen, nu alleen nog zorgen dat we ook op de baan en in het krachthok terecht kunnen. Gelukkig gaat Ursula (KNAU) dat voor ons regelen!