Maandag!!!!

Vanaf maandag gaan we dan eindelijk weer beginnen. De eerste twee weken nog even geen krachttraining, dan kan mijn lijf rustig aan wennen dat het weer wat moet doen. In plaats daarvan ga ik wel circuittraining doen, om mijn buik en rugspieren meteen lekker aan te pakken.

Ik heb onwijs veel zin om weer te beginnen, lui op de bank hangen is toch niet echt mijn ding!

Vorige week hebben we met de meiden van het estafetteteam rond de tafel gezeten om het seizoen te evalueren en plannen te maken voor volgend jaar. Tof om te horen dat iedereen nog genoeg drive heeft om ermee door te gaan, al zal het wel in een andere vorm zijn dan afgelopen jaren. Door het wegvallen van onze A-status moeten we atletiek weer met werk gaan combineren en hebben we 't allemaal behoorlijk druk.

Deze winter is het de bedoeling dat we elkaar elke maand zien en dan lekker samen gaan buffelen. Ik ben ervan overtuigd dat je door samen te trainen elkaar sneller maakt en daar gaat het uiteindelijk om.

Hopelijk lukt het dan om in januari naar Zuid-Afrika te gaan, eens kijken of onze financien het toelaten...

Maar eerst gewoon in Nederland de duinen in en de baan op!

Spierpijn!

Je hebt wel eens van die dagen dat je hoofd overloopt en je helemaal klaar bent met alles. Zo'n dag had ik gister. Hoog tijd voor wat lichamelijke inspanning dus!!! Ik ben lekker gaan lopen in Middenduin. Eerst een duurloopje en daarna nog de heuvel bestormd, heerlijk. En vandaag zware poten, niet normaal. Nog anderhalve week, dan begint de pret weer, eindelijk!

Gezinsuitbreiding

Nee, nee, nee, dit is geen aankondiging van een zwangerschap! Ik heb al vaak verteld over "mijn duiven", maar het blijkt dat ik er een huisdier bij heb. Zelf heb ik 'm godzijdank nog niet gezien, maar ik ga niet meer zonder zaklantaarn de deur uit 's avonds.

Er is een namelijk een rat gesignaleerd in mijn steeg. Zo'n dertig centimeter lang, plus nog eens 15cm staart. In mijn hoofd is het natuurlijk een reuze rat die me 's nachts zit op te wachten om me vervolgens aan te vliegen.

Het verklaart wel de hopen veren die ik af en toe in de steeg vind, zo'n rat is natuurlijk dol op duivenborst! Dat is op zich dan weer een voordeel, maar eigenlijk ben ik niet zo voor deze uitbreiding van de beestenboel!

Wat een weekend!

Zaterdag eerst op de fiets door Haarlem. Chantal op een bakfiets, dan moet je maar niet gaan trouwen ;-)
Toen de rest echt serieus begon met zuipen haakte ik af om te gaan werken. 's Avonds zaten de meiden bij de buurman en kon ik nog snel even meeproosten.

Na mijn werk heb ik de meiden weer opgezocht bij cafe Stoffelen. En daarna, ja, toen was het tijd om oude herinneringen op te halen in de Stalker. Nou, dat was eens maar voorlopig heel lang niet meer!!! Allemaal jongetjes en meisjes die zich afvroegen wat die oude taarten op hun terrein deden. Daar trokken we ons natuurlijk niks van aan, maar om half vier ging bij mij de kaars uit en ben ik 'm naar huis gesmeerd.

Zondag was een dag voor iets nieuws, mijn eerste hockeywedstrijd (aan de zijlijn!!). Tijdens training is 't altijd een beetje geiten, dus mooi om nu al die strakke gespannen bekkies van de mannen te zien. Ze moesten tegen een sterke tegenstander maar kwamen toch mooi op 1-0! Helaas konden ze de voorsprong niet vasthouden en eindigde de wedstrijd in 1-2. Balen!! Vooral de laatste paar minuten gingen ze er vol in maar 't lukte niet om nog een keer te scoren. Klote, zo wil je je seizoen natuurlijk niet openen. Vlak voor 't bieren moest ik er weer vandoor om te werken en vanochtend ging 't wekkertje alweer vroeg omdat ik college had.

Vanmiddag ben ik met mijn zus naar de launch van de nieuwe Puma horloges geweest. Was wel geinig, beetje drinken, beetje eten, beetje bijkletsen met Karel Klaver (Fatima had weer geen tijd voor me) en nieuw horloge mee naar huis natuurlijk. Nu nog ff snel een Engels briefje eruit persen en dan is 't bedtijd.

PS: voor diegenen die denken "waar gaat het over": vanaf 3 oktober ben ik weer in training, tot die tijd blijf ik jullie vervelen met andere zin en onzin!

Al doende leert men

Afgelopen maandag kwam ik brak aan op school. Na een zwaar weekend had ik een blokuur van 150 minuten voor de boeg. Ik was wat aan de late kant (kon mijn bed niet uitkomen) en moest racen naar mijn lokaal. Daar aangekomen was het verdacht donker! Dus snel naar het bedrijfsbureau op een andere etage om te vragen of er een lokaalwissel was geweest.

Daar wisten ze van niks, ik moest maar even op GO! kijken. Go is de site van de Hogeschool waar je alle info met betrekking tot je studie kunt vinden. Ik kijk er niet al te vaak op, want het zit nog niet in mijn systeem. Nou, sinds maandag dus wel!!! Het blokuur bleek namelijk verplaatst te zijn naar volgende week. Ik was vier uur te vroeg op school want had daarna ook nog een tussenuur.

Weer een lesje geleerd!

Zondag was ik samen met Marina, Hannah en Selma bij Omni vereniging "de Kieviten". We hebben daar estafette clinics gegeven voor de kids van de hockeyclub. Het was super mooi weer en iedereen was lekker enthousiast, altijd goed!! De laatste groep was wat moeilijker te motiveren, maar die hadden al een hockeytoernooi, voetbalclinic en hockeyclinic achter de rug. Niet heel vreemd dus.

Komend weekend wordt ook gekkenhuis, drie avonden werken, morgen overdag vrijgezellenfeestje en zondag ga ik "mijn" hockeyers aanmoedigen. Eens kijken of mijn trainingen een beetje vruchten afwerpen.

Hola! Yo soy Annemarie!

Woensdag had ik mijn eerste volledige college dag. Een hele aparte ervaring!Ik begon met een uurtje "navigatie". Samen met vier anderen moeten we werken aan onze proftaak: het schrijven van een strategisch marketingplan voor een sportbond. We hebben voor de Koninklijke Nederlandse Ateletiek Bond gekozen :-)

Bij de andere colleges stond ik vooral verbaasd over het feit dat het heel normaal is om non-stop door je docent heen te praten. Het liefst met de persoon achter je! Engels was wel ok. Als je (bijna) alle lessen volgt en je opdrachten maakt, hoef je geen tentamen te doen. Erg relaxed.

Minder relaxed is Spaans. Ik heb meteen een bak huiswerk meegekregen! En heel erg leuk als je in de les tot 29 leert tellen en dan 1 voor 1 in het Spaans moet zeggen hoe oud je bent!!! Het is de bedoeling de we aan het eind van het jaar een gesprek kunnen voeren en iets over ons zelf kunnen vertellen. Na het eerste semester wordt er in de les ook geen Nederlands meer gepraat. Wat een feest! Fiesta!