I'm a survivor...

Ik probeer al de hele middag te beginnen aan een tentamen dat ik dinsdag heb. Het probleem is dat ik nogal ontzettende last heb van slaap. Dat krijg je na een zware trainingsweek. Vanaf donderdag begon ik 't steeds minder leuk te vinden. De harde koude wind werkte niet echt motiverend, maar we laten ons natuurlijk niet van de baan jagen!!

Zaterdag stond ik op met enorme spierpijn en vanmorgen heb ik gewoon mijn best gedaan om me te verslapen en de training te missen. Helaas zit ik zo niet in elkaar en stond ik gewoon om tien uur klaar bij de watertoren om "lekker" twee uur door de bossen te gaan rennen.

Hoewel ik echt bekaf was, heb ik me verbazend goed door de training heen geworsteld en kon ik met een zeer voldaan naar huis fietsen (wind tegen en berg op!!!argh). Het begint er verdacht veel op te lijken dat ik een fitte atlete aan het worden ben! :D

Van dat fitte was de rest van de dag wel erg weinig te merken. Ik heb de afwas opgeruimd, giga lang onder de douche gestaan, op de bank gehangen met kopjes thee en lang naar mijn computer zitten staren. Beetje chatten, beetje surfen, erg weinig dingen die ook maar iets met mijn tentamen te maken hebben. Ga nu nog kleine poging doen. Of toch maar lekker naar bed...

Zware week!

Gister begon 't al met zwaar squatten en uitvalspassen, vandaag waren de tempo's aan de beurt. Op dinsdag train ik altijd 's ochtends, en dus in mijn eentje, omdat ik 's avonds de hockeyboys van Rood Wit mag laten rennen.

Nou ben ik best goed in in mijn eentje trainen, maar als ik 't zwaar krijg wordt 't toch lastig. En ik kreeg 't behoorlijk zwaar vandaag. Na 8x120 stonden er nog 4 250jes op het programma en om eerlijk te zijn hadden mijn benen en mijn hoofd daar erg weinig zin in.

Na het tweede loopjes stortte ik neer en besloot ik het erbij te laten. De verzuring zat in mijn benen en 't deed pijn! Een minuutje daarna besloot ik dan nog maar 1x "op techniek" de 250 vol te maken. Het verval was groot, de kokhalsneigingen "zeer onprettig" en het sprongwerk in de zandbak daarna loodzwaar.

Maar ik was wel blij dat ik die 3e nog gedaan heb en nog blijer dat ik daarna naar de masseur mocht!

Geen indoorseizoen

Goed nieuws. Nee, niet het feit dat ik geen indoorwedstrijden ga lopen, maar wel dat het erg goed gaat met mijn hamstring. Deze week heb ik eindelijk weer al mijn looptrainingen kunnen doen. Nog niet helemaal voluit, maar hard genoeg om er flink moe van te worden.

Omdat ik geen risico wil nemen en het NK dan pas mijn eerste wedstrijd zou zijn (en dan ook nog meteen een 400m niet echt goed voor mijn stressgehalte) heb ik besloten indoor dit jaar te laten voor wat het is.

Op de baan ben ik al lekker aan het bikkelen. Gisterochtend kwam ik nog net onder 300metertjes uit als toetje gelukkig. Maar Wigert laat zich ook niet gek maken en vandaag deden we in de duinen een rondje dat steeds uit stukken van 300 meter bestond. Nee, geen toeval, dat zijn slimme trainerstactieken.

Tot slot mochten nog van "tunnel tot top", starten onder het spoor en dan de heuvel bestormen. Zielig en vermoeid kijken hielp niet, ging nog best lekker ook, ik stond na een dikke 50 seconden moe maar voldaan boven.

Volgende week doen we lekker rustig aan en na het NK gaan we weer eens "echt trainen", bedankt Wigert...

T gaat iets beter,

maar nog niet goed genoeg helaas. Zaterdag heb ik voor het eerst weer versnellingen kunnen lopen en gister op de baan 10x150. Voluit aanzetten kan nog niet, dus een wedstrijd lopen ook niet. Ik kijk het deze week aan en ga dan beslissingen nemen over het NK.

De training zaterdag heb ik in Sittard gedaan, waar ik in het kader van mijn "vrijwilligersstage" Wigert ondersteun bij de selectietrainingen van de CD jeugd. Tis wat ver weg, 6.15 uur wat vroeg om op te staan, maar dan kan je wel tien uur schrijven :-) Ik heb ;s ochtends de loopscholing voor mijn rekening genomen en 's middags "fijn" rompoefeningen met grote ballen. Was leuk!

Ondertussen moet ik al weer flink aan de studie, wat niet altijd lukt natuurlijk.

Dinsdag was ik bij Peter Vergouwen voor een uitgebreide sportkeuring. Afgezien van mijn "veel te drukke schema, een nieuw record, dit kan echt niet", zit ik nog behoorlijk goed in elkaar. Altijd fijn om te horen! Zeker als je weet hoe streng Peter is. We gaan een aantal kleine dingen aanpassen in mijn trainingsschema en dan gaat het helemaal goed komen met me. Toch nog!