43.85!!!

Eindelijk is ons harde werken beloond. In Gateshead wonnen we de wedstrijd in 43.85. Een tijd die er op begint te lijken. Nog zonder scherpe wissels, maar 't liep. We bleven concurrenten Engeland en Polen voor en staan nu weer 13e op de internationale ranglijst.

De komende weken houden we in de gaten of er nog estafette gelopen wordt, en zo ja, welke landen daar dan aan meedoen. Anders is het afwachten tot 21 juli en we definitief weten of we naar de Spelen gaan.

Komend weekend loop ik in Uden een 100 en 200 meter, deze week maar eens kijken hoe zo'n startblok ook alweer zit...

Istanbul

Ok, we wonnen de estafette, maar de tijd was bagger. En dat kwam grotendeels door mij.
Tijdens de race was Pascal even uit mijn gezichtsveld en toen ik haar weer zag was mijn eerste reactie: wegwezen. Op zich goed, maar wel te vroeg. Ik moest echt gigantisch op de rem.

Dat we alle andere landen, inclusief Slovenie met Marlene Ottey, achter ons lieten was op zich wel een mooie prestatie. Maar voor 44.46 doen we 't natuurlijk niet.

Volgend weekend op naar Gateshead, de druk wordt lekker opgevoerd. Maar we hebben in Parijs al laten zien dat we daar goed mee om kunnen gaan!


3e wissel

Sportweek

Anne in de Sportweek

Ja, ja, het gaat nog eens goed met de publiciteit!! Volgende week sta ik in de Sportweek bij de rubriek "Studio Olympiakos". Hierin worden (genomineerde) Olympische sporters een aantal vragen gesteld en er staat een grote foto bij.

Ik "lig" vanaf aanstaande dinsdag in de winkel.

44.46

Nou, das zo op het eerste gezicht niet echt een lekkere tijd. Dat klopt we kunnen een stuk beter. Maar toch was ik na de race best tevreden. Ik was namelijk heel, had helemaal geen pijntjes, en ontzettend lekker gelopen. Waarom dan zo'n slechte tijd? De eerste wissel was matig, de tweede slecht en de derde weer matig. Naast mij ging iemand tegen de vlakte en ik moest een pas inhouden omdat ik bijna het wisselvak uit ging maar nog geen stokje had.

Niet vlekkeloos dus...

We merken nu toch dat we de laatste weken amper hebben kunnen wisselen en dat een wedstrijd iets heel anders is dan een training! Nigeria, een van de ploegen die ons voorbij zou kunnen gaan in het klassement, liep ook niet onder de 44 seconden. Das lekker! Duitsland 1 finishte niet door de valpartij, hier moesten we stiekem een beetje om lachen omdat ik bij de warming-up vreselijk op de rem moest voor een Duitse die niet op liep te letten en dat zelf nogal grappig vond.

Donderdag vertrekken we richting Istanbul, waar we waarschijnlijk twee keer kunnen lopen. Dit betekent wel dat ik individueel niet kan starten, een beslissing van de hoofdcoach. Niet leuk, maar de estafette heeft de hoogste prioriteit.

Mijn eigen seizoen verloopt nogal stilletjes (ik heb niet meer individueel gelopen sinds St.Niklaas!)en ik ben me aan het afvragen of het zin heeft om op de NK een 200m te lopen.

1e estafettewedstrijd

Morgen is het zo ver: onze eerste race! Mijn hamstring gaat hartstikke goed, helaas kwam daarvoor in de plaats een ander pijntje. Ik heb een soort van heftige kramp gehad aan de binnenkant van mijn bovenbeen, vlak onder mijn lies. Maar gelukkig heb ik deskundige fysio's om me heen die het goed los hebben gemaakt.

Woensdag moest ik verplicht fietsen voor beter herstel. Ik ben met twee vrienden naar Bloemendaal gegaan en daar hebben we heerlijk in 't zonnetje gezeten. Iedereen die weleens bij Woodstock komt kan ik afraden om koffie te bestellen, het is knap hoe goor ze die kunnen laten smaken!

Donderdag kon ik eindelijk weer eens mee doen met de estafette training. De wissel met Pascal ging lekker. Helaas gaat het met de hamstring van Mami nog niet zo goed. Zij gaat dan ook niet mee naar Erfuhrt, we gaan het met z'n vieren doen.

Om vier uur lopen we en we gaan dezelfde dag terug naar huis. Dat wordt dus nachtwerk. Uitslagen komen natuurlijk zo snel mogelijk op de site! (via www.leichtathletik.de kun je op de site van Erfurt komen)

Nog ff niet

Vandaag hadden we onze 2e competitie wedstrijd, maar ik kon helaas geen bijdrage leveren. Vorige week heb ik heel voorzichtig, stapje voor stapje, de training opgebouwd. Vrijdagavond ging het super, ontspannen 80jes en 100jes gelopen, helemaal pijnvrij. Helaas had ik toen ik zaterdagochtend opstond wel weer last, nogal balen.
Vandaag voelt het al iets beter, maar ik vertrouw t nog niet helemaal.

Morgen dus maar weer op naar de fysio. Omdat de IAAF (Internationale atletiekfederatie) een "kwalificatiepoging" in Leiden niet heeft goedgekeurd gaan we zaterdag naar Erfurt. Eerst kijken in Leiden hoe de mannen het doen en dan lekker zes uur in de auto...

We lopen zondag tegen Cuba, Duitsland en Belgie (met Kim G.), dat is dus behoorlijke tegenstand. Ik hoop dat ik op tijd fit ben en ook aan de start kan staan.

Pas op de plaats

Hengelo is achter de rug en ik was er niet bij. Joan wel en ze liep een steengoeie 11.56 op de honderd meter, helaas met te veel wind, maar het zit in de benen!

Mijn hamstring kan nog niet (zwaar) belast worden, vanavond ga ik kijken hoe het ervoor staat. Ondertussen ben ik wel aan het krachttrainen en wordt mijn hamstring behandeld. Zaterdag kon ik alweer versnellen zonder pijn, dus het gaat de goede kant op.

Ik weet niet of ik zondag al mee kan doen met de competitie, maar in Leiden verwacht ik er weer te staan!

Op de rontgenfoto van mijn grote teen was zo goed als niks te zien, door fricties en nieuwe zooltjes hopen we dat het daarmee ook beter gaat. Wat dat betreft kan een beetje rust geen kwaad.