Weer die rug...

Het is niet raar om je wedstrijdseizoen te beginnen met tijden waar je niet meteen heel bij van wordt. Je mist ritme en hebt toch extra spanning van de eerste race.

Maar tijden van 24.9 en 25 horen gewoon niet bij mij. Tijdens de competitie in Woerden verzuurde ik weer na 100 meter en kreeg ik mijn benen niet meer vooruit of omhoog. De pijn die ik de laatste weken in mijn hamstrings heb gehad wilde niet weg na massages, terwijl de spieren zelf wel goed aanvoelden.

Gisterochtend heb ik dus meteen Peter Vergouwen gebeld voor advies en het komt erop neer dat mijn rug nog niet hersteld is van de blessure die ik tijdens trainingskamp heb opgelopen. Ontspannen lopen gaat prima, maar zodra ik voluit wil loopt het hele zaakje vast. Aan de ene kant een geruststelling (er is een oorzaak), maar het betekent ook dat ik even rustig aan moet doen.

De komende weken mag ik wel trainen, maar alleen op lage intensiteit. Hengelo zal ik over moeten slaan maar hopelijk ben ik er in Uden weer bij.

1e start...

Ik was de afgelopen week behoorlijk onzeker over mijn deelname in Lisse. Vrijdag heb ik mijn eerste echt training sinds twee weken kunnen doen. Voluit starten uit blok en daarna nog een paar 90jes op volle snelheid.

Niet echt een training die je normaal doet een dag voor de wedstrijd, maar ik wilde zeker zijn dat mijn rug die belasting aan kon. En dat ging goed! Helaas stond ik zaterdagochtend wel op met zware spierpijn, maar geen rugpijn.

De estafette hadden we niet kunnen oefenen, maar met pro's als Mirjam, Aretha en Joan in het team kwam het toch nog goed ;-). Baggerwissels, aardige tijd en de 1e winst van het seizoen was binnen. Lekker!

Over de 150 ben ik minder tevreden. Technisch was het eigenlijk gewoon slecht. Veel te veel werken en niet mijn eigen race gelopen. Maar belangrijkste is dat ik blessurevrij ben gebleven en dat ik vanochtend zonder rugpijn (maar met verschrikkelijk stramme hamstrings) ben opgestaan.

Volgende week in Hoorn eens kijken hoe moe ik word van een 200 meter.

Weer thuiskomst in kou en regen!

Nou, lekker dan! In januari was het nog te verwachten, maar dat het in mei ook nog zo koud zou zijn, daar had ik echt niet op gerekend. Vanaf morgen wordt alles beter gelukkig. Nu zit ik lekker thuis met de kachel aan en krijg je me de deur niet uit!

Mijn trainingsstage op Lanzarote was goed en slecht. De 1e week heb ik erg hard getraind en erg hard gelopen. Helaas gaf mijn rug aan dat ie daar nogal aan moest wennen. Daardoor heb ik de 2e week minimaal kunnen trainen en mijn spikes niet meer aan gehad. Dit was vooral uit voorzorg, want ik kon wel gewoon bewegen zonder pijn in mijn rug. Toch behoorlijk balen, helemaal als iedereen verder lekker aan het knallen is.

Vanmorgen heb ik Peter Vergouwen uitgebreid gesproken en er is gelukkig niks ernstigs aan de hand. Als ik deze trainingsweek goed doorkom kan ik zaterdag gewoon starten in Lisse. Misschien dat ik het dan wel bij een 150je hou, maar dat beslis ik later deze week.

Nu moet ik erg hard aan de studie, op de een of andere manier komt daar altijd weinig van tijdens stages...